Jednoraozwy odpis amortyzacyjny w 2017 roku

Amortyzacja jednorazowa w przepisach podatkowych

   Zgodnie z przepisami updop art. 16 ust. 7-13 oraz updof art. 23 ust. 7-13 podatnicy w roku podatkowym w którym rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej bądź mali podatnicy mogą dokonywać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych. Metodę tą można stosować jedynie w odniesieniu do środków trwałych z grupy 3-8 z wyłączeniem samochodów osobowych.
   W danym roku podatkowym łączna wartość jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć 50 000 euro bez względu na ilość składników amortyzowanych tą metodą. Dodatkowo podatnicy uprawnieni do dokonywania jednorazowych odpisów amortyzacyjnych mogą skorzystać z tego przywileju tylko w roku podatkowym, w którym dane składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych. Kwotę wyrażoną w euro przeliczamy według średniego kursu ogłoszonego przez NBP na  pierwszy dzień roboczy października ubiegłego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1 000 zł.
   W 2017 roku limit jednorazowych amortyzacji wynosi 215 000 zł (50 000 euro* 4,2976 zł/euro zaokrąglone do 1 000 zł). W sytuacji spółek niemających osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych odnosi się do sumy wartości odpisów przypadających na wspólników spółki.
   Określając kwotę limitu nie bierze się pod uwagę odpisów amortyzacyjnych od składników majątku, których początkowa wartość nie przewyższa kwoty 3 500 zł.
   Jednorazowe odpisy amortyzacyjne podatnicy dokonują najwcześniej w miesiącu w którym składniki majątku zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych bądź wartości niematerialnych i prawnych albo dokonują tych odpisów w równych ratach co kwartał lub miesiąc, bądź jednorazowo na koniec roku podatkowego.
   W sytuacji kiedy wartość początkowa środków trwałych jest większa od określonego limitu, to podatnicy od następnego roku podatkowego dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z obowiązującą metodą amortyzacji - metodą liniową bądź metodą degresywną.
   Trzeba pamiętać, że łączna suma odpisów amortyzacyjnych dokonana w pierwszym roku podatkowym nie może przekroczyć początkowej wartości tych środków.
   Małym podatnikiem zgodnie z art. 4a pkt 10 updop i art. 5a pkt 10 updof jest podatnik, u którego wartość przychodów ze sprzedaży w ubiegłym roku podatkowym nie przekroczyła wyrażonej w polskich złotych kwoty 1 200 000 euro. Kwotę należy przeliczyć według średniego kursu ogłoszonego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października ubiegłego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1 000 zł.
   W 2017 roku małym podatnikiem jest podatnik, który w 2016 roku uzyskał przychody ze sprzedaży wraz z kwotą należnego podatku VAT nieprzekraczające kwoty 5 157 000 zł ( 1 200 000 euro * 4,2976 zł/ euro zaokrąglone do 1 000 zł).
   Istotne jest, że nie wszyscy podatnicy, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej mają prawo do jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.

   Do jednorazowej amortyzacji nieuprawnieni są:

       1. podatnicy podatku dochodowego od osób prawnych, którzy zostali utworzeni:

• wyniku przekształcenia, podziału lub połączenia podatników,
• wyniku przekształcenia spółki niebędącej osobą prawną,
• przez osoby, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonej spółki, poprzednio prowadzonej przez siebie przedsiębiorstwo bądź składniki majątku o wartości przekraczającej 10 000 euro,

       2. podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych, którzy rozpoczynają prowadzenie działalności gospodarczej oraz w roku rozpoczęcia działalności i w okresie dwóch lat, licząc od końca roku poprzedzającego rok rozpoczęcia działalność, prowadzili oni samodzielnie działalność gospodarczą bądź prowadzili ją jako wspólnicy spółki niemającej osobowości prawnej, ograniczenie to stosuje się również jeśli taką działalność prowadzili małżonkowie, a nie mieli rozdzielności majątkowej.

Amortyzacja uproszczona w ustawie o rachunkowości

   Dla celów bilansowych jest możliwość dokonywania jednorazowych amortyzacji jedynie dla środków trwałych o niskiej wartości początkowej.
   Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o rachunkowości odpisy amortyzacyjne środka trwałego dokonuje się według systematycznego planowania, rozkładając wartość początkową na ustalony okres amortyzacyjny. Amortyzacje rozpoczyna się najwcześniej po przyjęciu środku do użytkowania. Zgodnie z art. 32 ust. 6 ustawy o rachunkowości dla składników o niskiej wartości początkowej można ustalić odpisy amortyzacyjne bądź umorzenia w sposób uproszczony, np. poprzez dokonywanie jednorazowych amortyzacji.
   Jednorazowe odpisy amortyzacyjne dokonywane na podstawie przepisów podatkowych i zaliczane są do kosztów podatkowych. Odpisy te nie są ujmowane w księgach rachunkowych. W celach bilansowych odpisy amortyzacyjne dokonuje się według przepisów ustawy o rachunkowości i one podlegają ewidencji księgowej.