Wynagrodzenie za prace w porze nocnej

 

Dzień roboczy pracownika może być w porze dziennej, jak i nocnej. Praca w nocy jest stanowczo bardziej obciążająca dla pracowników, gdyż zakłóca naturalne prawa funkcjonowania organizmu człowieka, z tego powodu ustawodawca w szczególny sposób normuje zagadnienia dotyczące pracy w porze  nocnej.

Praca w nocy

   Za pracę nocną uważa się pracę w godzinach od 21:00 do 7:00. Pracodawca ma prawo wyboru 8 godzin z podanego przedziału czasowego. Praca nocna powinna być regulowana w układzie zbiorowym pracy bądź w regulaminie pracy. Jeśli pracodawca nie jest zobowiązany do sporządzenia regulaminu i nie obowiązuje u niego układ zbiorowy pracy to informacja o wyznaczonej porze nocnej musi pojawić się w ogłoszeniu lub w informacji indywidualnej, o warunkach zatrudnienia pracownika.

 Pracodawca ma prawo uzgodnienia 8 godzin pory nocnej inaczej dla każdej grupy pracowników.

Przykład

 W firmie XYZ pora nocna dla pracowników na stanowisku pakowaczy jest od 22:00 do 6:00, dla pracowników ochrony od 23:00 do 7:00, a dla pracowników produkcji od 21:00 do 5:00.

 Jeżeli pracodawca nie wyznaczył pory nocnej uznaje się, że praca  w porze nocnej jest pracą wykonywaną w godzinach od 21:00 do 7:00 i za tą prace przysługuje dodatkowe wynagrodzenie.

   Jeżeli w firmie pracownicy rzeczywiście nie pracują w porze nocnej to i tak pracodawca jest zobowiązany określić 8 godzin pracy z przedziału 21:00 do 7:00 jako porę nocną. Praca w nocy może pojawić się z przyczyn niespodziewanych.

 Zakaz pracy w porze nocnej

   Przepisy zabraniają zatrudniania w nocy następujące osoby:

• kobiety w ciąży
• pracowników młodocianych
• osoby sprawujące opiekę nad dziećmi do 4 roku życia, chyba że pracownik zgadza się na prace w porze nocnej
• osoby niepełnosprawne, chyba że lekarz, który prowadzi badania profilaktyczne bądź lekarz opiekujący się pracownikiem wyrazi na to zgodę.

   Według Kodeksu pracy, pracownikiem pracującym w porze nocnej jest pracownik u którego w rozkładzie czasu pracy jest  w każdej dobie przynajmniej 3 godziny pracy w nocy lub przynajmniej 1/4 czasu pracy w okresie rozliczeniowym jest w porze nocnej.

   Czas pracy pracownika w porze nocnej, który wykonuje pracę bardzo niebezpieczną lub wymagającą dużego wysiłku fizycznego albo umysłowego nie może przekraczać ośmiu godzin na dobę. Ograniczenie to nie dotyczy:

• pracowników, którzy zarządzają na rzecz pracodawcy
• sytuacji, w której jest konieczne przeprowadzenie akcji ratowniczej w celu ochrony zdrowa lub życia człowieka, ochrony środowiska lub mienia, usuniecie awarii.

Dodatek za prace wykonywaną w nocy należy się wszystkim pracownikom, bez względu na to czy są pracownikami pracującymi w nocy. 

   Wykaz prac bardzo niebezpiecznych lub wymagających dużego wysiłku fizycznego albo umysłowego ustala pracodawca w porozumieniu przedstawicielami pracowników lub zakładową organizacją związkową i po zasięgnięciu opinii lekarza opiekującego się pracownikami.

  Na pisemny wniosek pracownika, który pracuje w nocy pracodawca jest zobowiązany poinformować właściwego inspektora pracy o zatrudnianiu pracowników w nocy.

Wynagrodzenie za prace w nocy

   Za wszystkie godziny pracy w nocy pracownikowi należy się dodatkowe wynagrodzenie w wartości 20% stawki godzinowej wynikającej z minimalnego wynagrodzenia.

   Godzinowa stawka dodatku za prace w porze nocnej powinna być określona oddzielnie dla każdego pracownika i w każdym miesiącu. Wysokość stawki obliczamy dzieląc wartość najniższego wynagrodzenia przez liczbę godzin pracujących w danym miesiącu. 

Przykład

Minimalne wynagrodzenie w 2016 r. wynosi 1850 zł. Pracownik przepracował we wrześniu 15 godzin w porze nocnej. Ilość godzin pracujących we wrześniu wynosiła 176. Zatem pracownikowi należy się dodatek w wysokości 2,10 zł za każdą godzinę pracy w nocy czyli 31,50 zł, zgodnie z wyliczeniem (1850/176)=10,51 zł 10,51*20%=2,10 zł; 15 godzin *2,10 zł=31,50 zł.

   Przyjęte u pracodawcy przepisy płacowe mogą uwzględniać wyższy dodatek do wynagrodzenia za prace w nocy niż wynika z przepisów Kodeksu pracy.

    Dodatek za prace w nocy należy się bez względu na dodatek za prace w nadgodzinach. Praca w nocy i w nadgodzinach uprawnia pracownika do dodatku za pracę w nocy jak i w godzinach nadliczbowych.

Prace zabronione w okresie ciąży zmiana kodeksu pracy

 

Nowelizacja kodeksu pracy art. 176 zawęża krąg kobiet, które nie mogą  robić prac wzbronionych. Zmiany weszły w życie w dniu 3 sierpnia 2016 r. Dokonana została nowelizacji artykułu, który zabraniał zatrudniania kobiet w ciąży przy pracach szczególnie szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia. Wykaz prac zakazanych był pokazany w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac szczególnie szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia (Dz. U.z 1996 r. Nr 144, poz. 545 ze zm).
   Poprzednie przyjęte przez Kodeks pracy rozwiązania przez Komisję Europejską zostały uznane za niezgodne z rozporządzeniami dyrektywy 2002/73/WE, w sprawie wdrożenia w życie zasad równego traktowania kobiet i mężczyzn w ramach dostępu do kształcenia, zatrudniania, awansu, a także warunków pracy.
   Na podstawie znowelizowanego artykułu 176 Kodeksu pracy kobiety karmiące piersią oraz kobiety w ciąży nie mogą wykonywać prac niebezpiecznych, uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia, które mogą niekorzystnie wpływać na ich zdrowie, karmienie dziecka piersią lub przebieg ciąży. W nowelizacji ustawy ustawodawca zmniejszył krąg kobiet, które nie mogą wykonywać wzbronionych prac.
   Ustawa nałożyła na Radę Ministrów obowiązek ustalenia w drodze rozporządzenia wykazu wzbronionych prac.

 Wykaz ten obejmuje prace, które:

     1. Związane są z nadmiernym wysiłkiem fizycznym w tym ręcznym noszeniem ciężarów, a także wymuszanie pozycji ciała.

• wszystkie prace przy, których największa wartość obciążenia pracą fizyczną przekracza spalanie 1 200 kalorii;
• prace wymagające ręcznego podnoszenia i przenoszenia ciężarów o wadze przekraczającej 12 kg przy pracy stałej, 20 kg przy pracy dorywczej (maksymalnie 4 razy na godzinę)
• ręczne obsługiwanie elementów urządzeń, które wymagają użycia siły przekraczającej 50 N przy pracy stałej, 100 N przy pracy dorywczej;
• obsługa nożna elementów urządzeń, które wymagają użycia siły przekraczającej 120 N przy pracy stałej, 200 N przy pracy dorywczej;
• ręczne przenoszenie pod górę o wysokości nie większej niż 5 m, a maksymalnym kącie nachylenia 30 stopni ciężarów o wadze przekraczającej 8 kg przy pracy stałej, 15 kg przy pracy dorywczej  (maksymalnie 4 razy na godzinę);
• przewożenie ciężarów o wadze przekraczającej 50 kg przy użyciu taczek jednokołowych, 80 kg przy użyciu wózka 2,3,4 kołowego, 300 kg przy użyciu wózka na szynach. (Podane masy obejmują również masę urządzenia transportowego i dotyczy przewożenia ciężarów na równej i twardej powierzchni, o kącie nachylenia nie wyższym niż 2 stopnie przy pracy stałej, 1 stopień przy pracy dorywczej). 

     2. Prace w mikroklimacie gorącym, zimnym i zmiennym.

• praca w warunkach w których wskaźnik PMV jest wyższy 1,5 lub niższy od -1,5,
• praca w środowisku, gdzie są niespodziewane zmiany temperatur w zakresie 15 stopni Celsjusza

     3. Prace w drganiach i hałasie. 

• praca w 8 godzinnym dniu, gdzie hałas przekracza wartość 65 db

     4. Prace narażające na działanie promieniowania nadfioletowego i jonizującego, pól elektromagnetycznych, przy monitorach ekranowych.

• prace przy polach elektromagnetycznych o natężeniu wyższym od wartości dla sfery bezpiecznej
• praca w środowisku, gdzie jest przekroczona 1/4 wartości najwyższych dozwolonych natężeń promieniowania nadfioletowego
• praca warunkach, które narażają na promieniowanie jonizujące  
• praca przy obsłudze monitorów ekranowych powyżej 4 godzin na dobę

     5. Prace na wysokościach i pod ziemią poniżej poziomu gruntu.

• praca we wszystkich kopalniach pod ziemią
• praca na wysokościach pod stałymi podestami, galeriami, pomostami i innymi stałymi podwyższeniami, które posiadają kompletne zabezpieczenie przed upadkiem oraz schodzeniem i wchodzeniem po drabinie
• prace w zbiornikach otwartych oraz na wykopach

     6. Prace w obniżonym lub podwyższonym ciśnieniu.

     7. Prace w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi.

• praca, która stwarza ryzyko zakażeniem wirusem ospy wietrznej i półpaśca, wirusem zapalenia wątroby typu B, wirusem HIV, Wirusem różyczki, wirusem cytomegalii, toksoplazmozą, pałeczką listeriozy
• praca przy zwierzętach zakażonych chorobami inwazyjnymi i zakaźnymi.  

     8. Prace narażone na działanie szkodliwych substancji.

• praca w warunkach narażających na działanie czynników rakotwórczych oraz możliwym działaniu rakotwórczym
• praca w narażeniu na następujące substancje chemiczne: chloropren, etylen dwu-bromek, 2- etoksyetanol, leki cytostatyczne, mangan, 2 metoksyetenol, ołów i jego związki organiczne i nieorganiczne, rtęć i jego związki organiczne i nieorganiczne, styren, syntetyczne estrogeny i progesterony, węgiel dwusiarczek, preparaty do ochrony roślin
• praca w narażeniu na działanie rozpuszczalników organicznych

     9. Prace narażające na ciężkie urazy psychiczne i fizyczne. 

• praca w wymuszonym rytmie pracy (np. praca na taśmie)
• praca wewnątrz kanałów i zbiorników
• praca tworząca ryzyko ciężkiego urazu psychicznego lub fizycznego.

Prawa pracownicy w ciąży

 Prawo pracy w Polsce chroni zdrowie kobiet w ciąży. Należy im się przerwa w pracy na czas zleconych badań lekarskich, mają prawo również odmówić wyjazdu w delegacje nie ponosząc przy tym żadnych nieprzyjemnych konsekwencji, a ich stosunek pracy jest objęty szczególną ochroną przed rozwiązaniem umowy ze strony pracodawcy.

Ochrona pracownic w ciąży

   Kobiety w ciąży, które pracują zawodowo mają rozbudowaną ochronę pracy. Ochrona ta zawiera ochronę przed szkodliwą dla zdrowia pracą oraz ograniczeniem możliwości zatrudnienia. Od czasu, kiedy pracownica przedstawi pracodawcy świadectwo lekarskie stwierdzające stan ciąży, ma prawo do korzystania z wszelkich uprawnień wynikających z przepisów prawnych. Poniżej najważniejsze uprawnienia dla kobiet w ciąży wynikające z przepisów.

Szczególna ochrona stosunku pracy

   Kobiety w czasie ciąży objęte są szczególną ochroną przed rozwiązaniem umowy o pracę z inicjatywy pracodawcy. Pracodawca nie ma prawa rozwiązać umowę o pracę ani jej wypowiedzieć w czasie ciąży, chyba że powstaje przyczyna wyjaśniająca rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z winy pracownika i  zakładowa organizacja związkowa reprezentująca pracownice wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy. Natomiast umowa o prace na czas określony bądź na czas wykonywania konkretnej pracy lub na okres próbny dłuższy niż 1 miesiąc, która wygasa po upływie 3 miesiąca ciąży ulega przedłużeniu do dnia porodu.

Czas pracy

Kobiety w ciąży nie można zatrudniać:

• w porze nocnej - pracodawca, który zatrudnia pracownice w czasie nocny na okres ciąży jest zobowiązany zmienić rozkład czasu pracy, aby pracownica mogła wykonywać swoje obowiązki w czasie dnia, jeśli nie ma takiej możliwości lub jest to niecelowe, pracodawca powinien przenieść pracownice do innej pracy, której nie trzeba wykonywać w porze nocnej
• w godzinach nadliczbowych jest to bezwzględny zakaz i dotyczy pracy w godzinach nadliczbowych również z powodu szczególnych potrzeb pracodawcy jak i z konieczności przeprowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony zdrowia ludzkiego lub życia, ochrony środowiska lub mienia, bądź usunięcia awarii,
• w przerywanym czasie pracy

Wymiar czasu pracy pracownicy w ciąży nie może przekroczyć 8 godzin.

Praca przy monitorach ekranowych

   Pracownica w ciąży może pracować przy monitorze ekranowym, ale praca ta nie może przekroczyć 4 godzin na dobę. Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazie prac szczególnie szkodliwych lub uciążliwych dla zdrowia kobiet w załączniku do tego rozporządzenia wskazują, że obsługa monitorów ekranowych przez kobiety w ciąży nie może być dłuższa niż 4 godziny. Dlatego należy obniżyć ilość godzin pracy kobiety w ciąży do 4 godzin. 

  W celu zrozumienia pojęcia monitora ekranowego, należy opierać się na rozporządzeniu z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny prascy na stanowiskach wyposażonych w monitory ekranowe.

   Zgodnie z tym rozporządzeniem przez monitor ekranowy należy rozumieć urządzenie służące, wyświetlaniu informacji w trybie graficznym lub alfanumerycznym, bez względu na metodę uzyskiwania obrazu.

Dodatek wyrównawczy

   W przypadku wystąpienia jakiś zmian w warunkach pracy, przeniesienia do innej pracy, bądź zmniejszenia czasu pracy, które wpływają na zmniejszenie wynagrodzenia pracownicy w ciąży należy się dodatek wyrównawczy.

np. 

   Kobieta w ciąży pracuje przy monitorze ekranowym 8 godzin, a ilość godzin do przepracowania w przypadku kobiet w ciąży nie może przekroczyć 4 godzin. Za nieprzepracowany czas powyżej 4 godzin, kobiecie należy się wynagrodzenie jakie dostawałaby, gdyby w tym czasie pracowała. 

Badania lekarski

   Pracodawca ma obowiązek pracownicy w ciąży udzielić zwolnienia od pracy na badania lekarskie dotyczące ciąży, jeśli nie ma możliwości przeprowadzenia tych badań poza godzinami pracy. Zwolnienie obejmuje czas na dojazd, przeprowadzenie samych badań, a także inne czynności związane z badaniami. Pracownica na czas nieobecności w pracy z tego tytułu zachowuje prawo do wynagrodzenia.

Firmowy samochód użytkowany do celów prywatnych

 

Pracodawcy dość często udostępniają pracownikom samochody firmowe do ich celów prywatnych. Czasami pracownicy za możliwość korzystania z samochodu firmowego płacą, a niekiedy nie.

  Użyczenie pracownikowi firmowego samochodu nieodpłatnie

   Skutki VAT

   Używanie przez pracowników czy innych osób nieodpłatnie firmowego składnika majątku do celów prywatnych jest traktowane jako świadczenie odpłatne i zobowiązuje do wykazania VAT należnego. Wynika to z  art. 8 ust.2 ustawy o podatku od towarów i usług. Regulacje tą nie stosuje się do samochodów, w których w kosztach eksploatacji i paliwa odliczamy 50% VAT. Użyczenie nie odpłatnie takiego pojazdu nie zobowiązuje do wykazania VAT należnego.

   Nieodpłatne użyczenie pracownikowi firmowego samochodu, w którym nie ma obowiązku wykazania VAT należnego, nie ma również żadnego obowiązku tworzenia dokumentów dla celów VAT czyli nie ma konieczności wystawiania faktury VAT. Takie działanie nie podlega również ewidencjonowaniu w kasie rejestrującej.

 Przychód pracownika

   Nieodpłatne użyczenie pracownikowi firmowego samochodu do celów prywatnych generuje u niego przychód z nieodpłatnych  świadczeń. Wysokość tego przychodu należy określić w oparciu art. 12 ust. 2-2b ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych. W sytuacji korzystania z samochodu firmowego przez pracownika do celów prywatnych przez cały miesiąc przychód ten wyniesie:

• 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1.600 
• 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1.600.

 Koszty pracodawcy

     Natomiast ponoszone przez pracodawce opłaty serwisowe, koszty napraw, czynsz najmu, raty leasingowe, ubezpieczenie samochodu służbowego użytkowanego do celów służbowych jak i prywatnych pracownika, amortyzacja pojazdu mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

 Użyczenie pracownikowi firmowego samochodu odpłatnie

 Określenie podstawy opodatkowania VAT

   W sytuacji, kiedy pracownik płaci za użytkowanie firmowego samochodu w celach prywatnych to działanie takie jest odpłatnym świadczeniem usługi  i podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

  Zazwyczaj  podstawą opodatkowania odpłatnych usług jest kwota należna pomniejszona o VAT. Ta reguła ma zastosowanie również w przypadku użyczania odpłatnie samochodu firmowego pracownikowi.

   Jednak trzeba wspomnieć, że od pewnego czasu organy podatkowe uważają, że do odpłatnych świadczeń na rzecz pracowników ma zastosowanie art. 32 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten daje możliwość organom podatkowym określenia podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeśli okaże się, że to powiązanie miedzy pracownikiem a pracodawcą wypłynęło na wysokość wynagrodzenia. Te zasady organy podatkowe wykorzystują także przy określaniu podstawy opodatkowania odpłatnego użyczania samochodu pracownikowi. Zauważyć należy, że przy określeniu ceny za użyczenie samochodu pracodawca ma prawo wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności temu towarzyszące, czyli również to czy auto jest udostępniane osobie znanej. W tej sytuacji ryzyko związane z użyczaniem samochodu jest znacznie mniejsze, niż jakbyśmy wynajęli samochód osobie obcej. Poza tym zachowana jest większa kontrola nad samochodem. To tłumaczy przyjecie ceny za użyczenie samochodu w wysokości mniejszej niż rynkowa.

   Udokumentowanie świadczenia

   Użyczanie samochodu pracownikowi odpłatnie nie trzeba dokumentować fakturą. Nie ma obowiązku również ewidencjonować usługi tej w kasie rejestrującej. Świadczenie usług na rzecz pracowników na opisanych warunkach podlega zwolnieniu z ewidencjonowania na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z  dnia 4 listopada 2014 w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu  kas rejestrujących.

   Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania można zastosować również w sytuacji, kiedy odpłatne użyczenie pojazdu obejmuje koszty paliwa,

   Odpłatne użyczenie pojazdu można udokumentować w dowolny sposób np. poprzez wykaz pracowników korzystających z firmowych samochodów w celach prywatnych. W wykazie tym należy wyszczególnić kwotę jaką, każdy pracownik jest zobowiązany zapłacić za użytkowanie samochodu firmowego w celach prywatnych.

 Koszt i przychód podatkowy u pracodawcy

   Tak jak było wspomniane wcześniej odpłatne użyczenie samochodu firmowego pracownikowi do celów prywatnych jest świadczeniem usługi. Moment powstania przychodu z tytułu użyczenia pojazdu pracownikowi do celów prywatnych ustala się na zasadach ogólnych.

   Tak samo jak w nieodpłatnym użyczaniu pojazdu taki i w tym przypadku opłaty serwisowe, wydatki na naprawę  pojazdu, amortyzacja, raty leasingowe, itd. mogą stanowić koszt podatkowy z uwzględnieniem ustawowych limitów.

   

Limit amortyzacji jednorazowej w 2017 r.

 W 2017 r. limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych nie może przekroczyć wartości 215 tys. złotych. Do jednorazowej amortyzacji są uprawnieni  mali podatnicy oraz podatnicy, którzy w roku podatkowym zaczęli prowadzić działalność gospodarczą. Mają prawo oni dokonać jednorazowych odpisów amortyzacyjnych od początkowej wartości środka trwałego zaliczanego w Klasyfikacji Środków Trwałych do grupy 3-8 z wyłączeniem samochodów osobowych w roku podatkowym, w którym zostały wprowadzone środki te do ewidencji środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do wartości nie większej w roku podatkowym niż równowartość 50 000 euro sumy wszystkich tych odpisów amortyzacyjnych.
   Przy ustaleniu limitu 50 tys. euro odpisów amortyzacyjnych nie bierze się pod uwagę odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych nieprzekraczających 3 500 zł wartości początkowej.

 Kto to jest mały podatnik

   Z możliwości jednorazowej amortyzacji tak jak zostało wcześniej wspomniane mogą korzystać mali podatnicy oraz podatnicy rozpoczynający działalność gospodarczą. 

   Małym podatnikiem zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych jest podatnik, który osiągnął przychody ze sprzedaży w ubiegłym roku podatkowym nieprzekraczające równowartość w polskich złotych 1 200 000 euro. Przeliczenie dokonuje się po średnim kursie ogłoszonym w NBP na pierwszy dzień roboczy października ubiegłego roku podatkowego w zaokrągleniu do 1 000 zł.

   Oznacza to, że w 2017 roku za małego podatnika uznaje się podatnika, który w 2016 roku osiągnął przychód ze sprzedaży wraz z podatkiem VAT nieprzekraczający 5 157 000 zł.

  Do jednorazowej amortyzacji środków trwałych nie będą jednak mieli prawo podatnicy, którzy rozpoczęli działalność gospodarczą, a w roku rozpoczęcia działalności oraz w okresie 2 lat:

• prowadzili samodzielną działalność gospodarczą bądź jako wspólnik spółki, która nie ma osobowości prawnej
• działalność taka była prowadzona  przez małżonka i istniała miedzy nimi wspólnota majątkowa.

 Limity odpisów amortyzacyjnych w 2017 r.

   W roku podatkowym jednorazowe odpisy amortyzacyjne nie mogą być wyższe niż równowartość kwoty 50 tys. euro w przeliczeniu na złotówki po średnim kursie ogłoszonym w NBP na pierwszy dzień roboczy października ubiegłego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1 000 zł.

   Wobec tego, że kurs euro na dzień 3 października 2016 roku wynosił 4,2976 zł to limit jednorazowych odpisów amortyzacyjnych w 2017 roku wynosi 215 00 zł.

   W sytuacji spółki, która nie jest osobą prawną kwota limitu odpisów amortyzacyjnych ustosunkowuje się do sumy odpisów przypadających na wspólników tej spółki.

 Środki trwałe podlegające amortyzacji

   Jednorazowej amortyzacji podlegają wyłącznie środki trwałe sklasyfikowane do grupy 4-8 w Klasyfikacji Środków Trwałych z wyłączeniem samochodów osobowych.

Grupy 3-8 obejmują:

• grupa 3 - maszyny energetyczne i kotły
• grupa 4 - urządzenia, maszyny i aparaty ogólnego zastosowania
• grupa 5 - urządzenia, maszyny i aparaty specjalistyczne
• grupa 6 - urządzenia techniczne
• grupa 7 - środki transportu
• grupa 8 - przyrządy, narzędzia, ruchomości i wyposażenia gdzie indziej nie sklasyfikowane.

   Mogą to być środki trwałe nowe i używane. Amortyzacje jednorazową dokonuje się w oku podatkowym w którym wprowadzono dany środek trwały do ewidencji  wartości niematerialnych i prawnych oraz środków trwałych.

Uzyskanie zezwolenia na prace cudzoziemca

   W poprzednim poście http://ksiegowoscpelnamocy.blogspot.com/2016/10/jak-zatrudnic-osobe-z-zagranicy.html zostały wymienione formalności jakie należy wypełnić przy zatrudnianiu cudzoziemca. Teraz zostanie omówiony szczegółowo uzyskanie pozwolenia na prace. 
   Przedsiębiorca chcąc zatrudnić obcokrajowca ma obowiązek złożyć wniosek o wydanie zezwolenia do odpowiedniego terytorialnie wojewody.

    Warunki niezbędne, aby uzyskać pozwolenie na prace obcokrajowca:

• wysokość wynagrodzenia widniejąca na umowie z obcokrajowcem nie jest mniejsza od wynagrodzenia pozostałych pracowników pracujących na porównywalnych stanowiskach
• wojewoda otrzymał od starosty, właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę podmiotu powierzającego prace cudzoziemcowi informacje o braku możliwości zatrudnienia pracownika z rejestru bezrobotnych bądź poszukujących prace, albo uzyskał informacje o negatywnych wynikach rekrutacji organizowanych przez pracodawce.

   Jeśli zostaną spełnione te dwa warunki podmiot otrzymuje zezwolenie na czas określony, który nie przekracza 3 lat, ale można jego przedłużyć. Są tutaj pewne wyjątki:

• delegacja obcokrajowca w celu wykonania usługi eksportowej - zezwolenie na czas delegacji
• obcokrajowiec pełni funkcje w zarządzie zatrudniającej powyżej 25 osób - zezwolenie można wydłużyć do 5 lat

   Tryb uproszczony uzyskania zezwolenia na zatrudnienie obcokrajowca

   Zezwolenie na zatrudnienie obcokrajowca może być wydane w trybie uproszczonym, w którym nie ma obowiązku uzyskania informacji od starosty. Aby skorzystać z trybu uproszczonego to zawód, który będzie wykonywany przez cudzoziemca musi znajdować się w wykazie zawodów i rodzajów pracy przy, których nie ma konieczności zwracania o informacje do starosty. Z trybu uproszczonego można również skorzystać przy przedłużaniu zezwolenia tej samej osoby na tym samym stanowisku.

   Rodzaje zezwoleń na zatrudnienie cudzoziemca

• A dotyczy cudzoziemców wykonujących prace na terenie RP w oparciu o umowę z podmiotem, którego miejsce zamieszkania lub siedziba bądź zakład, oddział albo inna forma zorganizowanej działalności jest na terytorium RP
• B dotyczy cudzoziemców wykonujących funkcje w zarządzie osoby prawnej, która jest wpisana do rejestru przedsiębiorców albo będącej spółką kapitałową w organizacji w okresie nie większym niż pół roku w ciągu następnych 12 miesięcy
• C dotyczy cudzoziemców wykonujących prace u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium RP na okres krótszy niż 30 dni w roku do zakładu lub oddziału podmiotu zagranicznego, podmiotu powiązanego długoterminową umową współpracy z pracodawcą zagranicznym,
• D dotyczy cudzoziemców wykonujących prace u pracodawcy zagranicznego, który nie posiada zakładu, oddziału albo innej formy zorganizowanej działalności na terytorium RP, delegowanego na terytorium RP o charakterze okazjonalnym i tymczasowym 
• E dotyczy cudzoziemców wykonujących prace u pracodawcy zagranicznego, delegowanego na terytorium RP na czas dłuższy niż 3 miesiące w przeciągu następnych 6 miesięcy w innym celu niż podany w typach B-D

   Praca obcokrajowca bez zezwolenia

   W niektórych sytuacjach nie ma wymogu, aby cudzoziemiec starał się o zezwolenie na prace. Zatrudnienie jest tutaj dozwolone ze względu na państwo pochodzenia osoby bądź jej status.

Cudzoziemiec może pracować bez zezwolenia o prace jeśli:

• ma udzieloną w Polsce ochronę uzupełniającą
• posiada status uchodźcy nadany w Polsce
• posiada zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich w Polsce
• posiada zezwolenie na osiedlenie się w Polsce
• korzysta z ochrony tymczasowej w Polsce
• posiada obywatelstwo państwa członkowskiego w Unii Europejskiej
• posiada obywatelstwo Europejskiego Obszaru Gospodarczego, które nie należy do Unii Europejskiej
• posiada obywatelstwo państwa, które nie jest stroną umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, może skorzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umowy podpisanej przez to państwo ze wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi (Szwajcaria)
• jest członkiem rodziny obcokrajowca posiadającego obywatelstwo UE, kraju EOG, Szwajcarii albo jest zstępnym małżonka tego obcokrajowca,do ukończenia 21 roku życia albo pozostającym na utrzymaniu tego obcokrajowca lub jego małżonka albo jest wstępnym tego obcokrajowca lub jego małżonka pozostającym na utrzymaniu tego obcokrajowca lub jego małżonka 

  Zezwolenie na prace nie jest potrzebne w przypadku cudzoziemców, którzy:

• są nauczycielami jerzyków obcych w szkołach, przedszkolach, ośrodkach, placówkach, w zakładach kształcenia nauczycieli bądź kolegiach

• są  studentami na studiach stacjonarnych odbywających się w Polsce w następujących miesiącach: lipiec, sierpień, wrzesień

• są studentami odbywającymi staż zawodowy skierowani przez organizacje będące członkami międzynarodowych zrzeszeń studentów

• są delegowani ma terytorium Polski przez pracodawce zagranicznego, jeśli zostaje zachowane miejsce stałego pobytu za granicą, na okres nie dłuższy niż 3 miesiące w roku m.in w następujących celach:

  • wykonywanie prac konserwacyjnych, montażowych lub napraw, dostarczonych kompletnych konstrukcji, urządzeń, maszyn bądź innego sprzętu jeśli zagraniczny pracodawca jest ich producentem,

  • odbieranie zamówionych maszyn, urządzeń bądź części wyprodukowanych przez polskiego przedsiębiorce,
  • montowanie i demontowanie stoisk targowych oraz opieka nad nimi, jeśli wystawcą jest zagraniczny pracodawca, który w tym celu deleguje pracowników.

   Praca obcokrajowca bez zezwolenia - państwa 

  Nie ma obowiązku zdobywania zezwolenia w przypadku obywateli następujących krajów:

• Gruzja
• Federacja Rosyjska
• Białorusi
• Republika Mołdowy
• Ukraina
• Armenia

    Jeśli posiadają oni jeden z tytułów prawnych, który jest wymieniony w art. 87 ust. 1 pkt 12 oraz pracują przez okres krótszy niż 6 miesięcy w przeciągu następnych 12 miesięcy bez względu od liczby zlecających im prace jednostek. W takiej sytuacji podmiot zatrudniający jest zobowiązany złożyć oświadczenie o zamiarze zatrudnienia w powiatowym urzędzie pracy.

W sytuacji zatrudnienia cudzoziemca bez zezwolenia , gdy jest ono wymagane lub ważnej wizy, albo dokumentu uprawniającego do pobytu na terytorium RP są nakładane kary grzywny od 3 tysięcy złotych.

Jak zatrudnić osobę z zagranicy

Polskie firmy coraz więcej zatrudniają obcokrajowców. Zatrudniając obcokrajowca należy pamiętać o dopełnieniu wszystkich formalności:

1. Sprawdź czy kandydat  posiada aktualny dokument uprawniający do pobytu w Polsce oraz zrób kserokopie tego dokumentu i przechowuj. Za zatrudnianie pracownika bez ważnych dokumentów na pobyt w kraju pracodawcy grożą wysokie sankcje.
2. Uzyskanie pozwolenia na prace cudzoziemca. Zezwolenia te są wydawane przez wojewodę  na wniosek pracodawcy. Zezwolenie określa stanowisko lub rodzaj wykonywanej pracy, najniższe wynagrodzenie, wymiar czasu pracy oraz okres ważności pozwolenia. Poniżej przykładowe zezwolenie na prace cudzoziemca.Uzyskanie takiego zezwolenia jest to koszt 50 zł za pozwolenie na prace poniżej 3 miesięcy, 100 złotych za pozwolenie na prace powyżej 3 miesięcy 200 zł za pozwolenia na prace sytuacji realizacji usługi eksportowej. W następnym poście będzie szczegółowo opisane jak takie pozwolenie na prace cudzoziemca uzyskać.

   

   Zezwolenie na prace dla cudzoziemca.

3. Sprawdź czy tytuł pobytowy obcokrajowca daje mu prawo do podjęcia pracy w Polsce (tytuły pobytowe uprawniają do podjęcia pracy na terytorium Polski znajdują się na pouczeniu, które należy podpisać wraz z oświadczeniem)
4. Podpisz umowę z cudzoziemce. W zakresie procedury uproszczonej jest możliwość powierzyć cudzoziemcowi wszelki rodzaj pracy i na podstawie każdego rodzaju umowy. W każdej sytuacji musi to być jednak umowa pisemna. Warunki pracy na umowie i oświadczeniu muszą być takie same. W sytuacji braku pisemnej umowy i przekazania pracy cudzoziemcowi, który nie ma ważnego tytułu pobytowego lub ten tytuł nie uprawnia go do wykonywania pracy na terytorium Polski to zatrudniony cudzoziemiec pracuje nielegalnie. Pracodawcy za zatrudnianie nielegalnie cudzoziemca grozi grzywna w wysokości od 3 000 zł do 5 000 zł 
5.  Rodzaj umowy musi być dostosowany do charakteru pracy. Podpisanie umowy o dzieło nie może  być sposobem do zmniejszenia kosztów zatrudnienia lub obejścia przepisów kodeksy pracy. Podpisanie umowy cywilnoprawnej w sytuacji, gdy powinna być umowa o prace jest wykroczeniem i podlega grzywnie.
6. Jeśli cudzoziemiec jest zatrudniany na podstawie umowy -zlecenie bądź umowy o prace należy w ciągu 7 dni zgłosić go do ubezpieczenia licząc od daty zatrudnienia. Także należy co miesiąc terminowo odprowadzać te składki ZUS za pracownika.
7. Pracodawca jest zobowiązany obliczać podatek dochodowy od wynagrodzenia pracownika i odprowadzać jego do Urzędu Skarbowego.

Jednolity podatek

 

 Jednolity podatek jest to podatek, który łączy podatek PIT, składki na NFZ i ZUS. Będzie obowiązywał od 1 stycznia 2018 r.  Celem wprowadzenia tego podatku jest zmniejszenie kosztów prowadzenia działalności, a także wdrożenie kwoty wolnej od podatku wysokości 8 000 zł.
  Jednolity podatek ułatwi również wyliczanie wynagrodzenia. Obecnie od wynagrodzenia odlicza się 19,52 % ubezpieczenie emerytalne, 8% ubezpieczenie rentowe, 2,45% ubezpieczenie chorobowe, 0,4%-3,6% ubezpieczenie wypadkowe, 2,45% na Fundusz pracy i 0,1% na FGŚP. Całość daje około  32,92% przy czym część naliczana jest po stronie pracownika, a część po stronie pracodawcy. Z tego jeszcze odliczane jest 9% na składkę ubezpieczenia zdrowotnego, które w większej części odliczamy od podatku PIT wynoszącego 18% i 32%  - gdy kwota dochodu przekroczy rocznie 85 528 zł brutto. Cała ta procedura wyliczenia wynagrodzenia, będzie zastąpiona jednym podatkiem.
   Wprowadzenie nowego podatku przyczyni się również do likwidacji liniowego opodatkowania dochodu jednoosobowych przedsiębiorstw. O nowym podatku wiemy jeszcze, że osoby uzyskujące wyższe dochody zapłacą więcej podatku, a firmy, które nie uzyskują dochodu zapłacą około 500 zł zamiast tak jak obecnie około 1 200 zł składek ZUS-u.

Skala jednolitego podatku

• progresywna, będzie od 4-5  stawek podatku od 19,5% do 40%

   Przy wprowadzeniu jednolitego podatku nie ulegną zmianie 50% koszty uzyskania przychodów oraz nadal będzie można być wspólnie opodatkowanym z małżonkiem i podostają ulgi na dzieci.

  Jednak bardzo dużo jeszcze nie wiemy o nowej daninie, ministerstwo pytane o szczegóły stwierdza, że narazie jest za wcześnie, aby dyskutować o detalach.

    Czego jeszcze nie wiemy o nowym podatku:

• nie znamy konstrukcji kwoty wolnej od podatku czy będzie ona dotyczyła  tylko grupy osób o najmniejszych dochodach czy też będzie zmniejszać się wraz ze wzrostem dochodu
• dokładnych progów podatkowych i stawek podatkowych
• w jaki sposób będą opodatkowane umowy o dzieło i zlecenia
• czy zostanie zastosowany tak jak we Francji tzw. iloraz rodziny polega on na uwzględnieniu w obliczaniu podatku liczby członków rodziny
•  w jaki sposób zostaną opodatkowane dochody z nieujawnionych źródeł obecnie jest to 75 %
•  w jaki sposób zostaną opodatkowane dochody osób fizycznych z kapitału
•  gdzie będzie płacony podatek: Urząd Skarbowy czy ZUS
• w jaki sposób będą wyglądały rozliczenia uzyskanych dochodów za granicą 
• w jaki sposób będą obliczane i pobierane zaliczki na podatek
• czy nadal będzie obowiązywał katalog zwolnień przedmiotowych (min obecnie podatek nie jest pobierany od alimentów, stypendium)

    Została uchwalona również nowelizacja ustawy pozwalająca na wymianę danych pomiędzy skarbówka, a ZUS-em, jest to niezbędne przy wykonywaniu obliczeń dotyczących jednego podatku, łączącego PIT,  składki NFZ oraz ZUS. W głosowaniu 6 października za nowelizacją tej ustawy było 391 posłów, a wyraziło sprzeciw zaledwie 26 posłów.
   Celem tej ustawy jest zagwarantowanie możliwości wymiany informacji pomiędzy Ministrem Finansów, a Zakładem Ubezpieczeń Społecznych niezbędnych do sporządzania prognoz, modeli prognostycznych, analiz oraz w celu zweryfikowania własnych danych obu instytucji. Taki przepływ danych umożliwi uspójnienie danych płatników oraz ubezpieczonych opłacających składki za siebie.
   Obecnie składki ZUS wynoszą 1,2 tysiące złotych dla małych przedsiębiorców ta kwota jest zabójcza. Bardzo dobrze można to zaobserwować po dwóch pierwszych latach prowadzonej działalności, gdy przysługiwały przedsiębiorcą ulgi ZUS po tym czasie działalność jest zawieszana lub likwidowana. Taka sytuacja nie powinna mieć miejsca, wysokość składki powinna być realna do zapłacenia i dlatego takie osoby, będą płacić mniej.

Nowelizacja ustawy opieka traktowana jako praca

 Została znowelizowana ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, a także ustawa o świadczeniach przedemerytalnych. Według wprowadzonych zmian osoby, które straciły prawo do świadczeń emerytalnych, bądź zasiłków opiekuńczych pobieranych z tytułu sprawowania opieki nad niepełnosprawną osobą otrzymują w sytuacji śmierci tej osoby zasiłek dla bezrobotnych bądź świadczenia przedemerytalne.
   Aby uzyskać to prawo, należy spełniać następujące warunki:

• opiekować się niepełnosprawną osobą co najmniej rok
• mieć ukończone co najmniej przez mężczyznę 60 lat, a kobietę 55 lat oraz legitymować się okresem, który uprawnia do emerytur (wynosi on dla mężczyzn 25 lat, a dla kobiet 20).

   Rozwiązanie to ma na celu ułatwić opiekunom powrót na rynek pracy oraz daje możliwość skorzystania ze świadczeń emerytalnych takim osobą.

Ustawa ma wejść w życie z dniem 01.01.2017 r.

Podatek od sprzedaży detalicznej nie będzie pobierany

 

 W poście http://ksiegowoscpelnamocy.blogspot.com/2016/08/nowy-podatek-od-sprzedazy-detalicznej-1.html został omówiony podatek od sprzedaży detalicznej, który wszedł w życie w dniu 1 września 2016 r.
   W związku z decyzją Komisji Europejskiej z dnia 19 września 2016 roku Ministerstwo Finansów opracowało projekt rozporządzenia o zaniechaniu pobieraniu podatku od sprzedaży detalicznej. W decyzji wydanej przez Komisje Europejską jest nakaz zawieszenia jakichkolwiek pomocy niezgodnych z prawem do czasu podjęcia decyzji przez komisje dotyczącej sprawy zgodności pomocy z rynkiem wewnętrznym.
  Tak jak w poście http://ksiegowoscpelnamocy.blogspot.com/2016/08/nowy-podatek-od-sprzedazy-detalicznej-1.html było opisane, podatek od sprzedaży detalicznej nakłada na podatnika obowiązek obliczenie i składania deklaracji podatkowej, a także zapłacenie podatku po raz pierwszy do 25 października na konto urzędu skarbowego.
   W związku z projektem ustawy od sprzedaży detalicznej Komisja Europejska zajmowała się wstępnym postępowaniem wyjaśniającym wątpliwości w sprawie progresywnej skali podatkowej w kontekście zgodności z obowiązującymi przepisami prawnymi dotyczącymi pomocy publicznej. Na skutek oficjalnej procedury dochodzenia Komisja Europejska nakazała Polsce zaprzestania udzielania  nielegalnie pomocy (tzw. nakaz zawieszenia) do czasu zadecydowania przez Komisje o zgodności tej pomocy z rynkiem wewnętrznym.
   Ministerstwo Finansów objaśniło, że w związku z zaistniałą możliwością stwierdzenia przez Komisję Europejską, że przepisy dotyczące ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej są niezgodne z prawem pomocy publicznej, może pojawić się konieczność zwrotu tej pomocy. Konieczność ta może narazić skarb państwa na stratę.
   Równocześnie proponowane rozwiązania były pomocne przedsiębiorcą narażonym na utrudnienia spowodowane nie jasną sytuacją prawną. Aby zapobiec możliwym negatywnym konsekwencją w stosunku do ustawy od podatku od sprzedaży detalicznej proponuje się zaprzestania jego poboru do czasu orzeczenia  zgodności ustawy podatku od sprzedaży detalicznej z przepisami dotyczącymi udzielania pomocy publicznej.
   Dla interesu państwa ważne jest zaniechanie poboru podatku od sprzedaży detalicznej od samego początku jego obowiązywania.
   W sytuacji, gdy Komisja Europejska stwierdzi, niezgodność z prawem ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej to nie dojdzie do udzielenia żadnej pomocy publicznej i państwo będzie zobowiązane zwrócić tą pomoc wraz z odsetkami.
  Zgodnie z założeniami rządu podatek od sprzedaży detalicznej miał przynieść budżetowi państwa 1,6 miliarda wpływów.
   Projekt zaniechania poboru podatku od handlu ma wejść w życie najpóźniej 25 października czyli przed terminem dokonania pierwszych płatności.
   Minister Finansów nie ma co liczyć, że Unia Europejska wyrazi zgodę na wdrożenie podatku od sprzedaży detalicznej, jest on niezgodny z zasadami uczciwej konkurencji. Zgodnie z tą ustawą na 100 tysięcy firm podatek od sprzedaży detalicznej płaciłoby zaledwie 200 firm. Jest bardzo małe prawdopodobieństwo, aby Bruksela zaakceptowała ten podatek.
 Rząd  wyrzekł się podatku handlowego zamierza zstąpić jego innym podatkiem, który ma być uzależniony od powierzchni sklepu. Plan wdrożenia nowego podatku jest na 1 stycznia 2017 r. Wg. Pana  Jeremiego Moradasewicza nowy podatek nie ma sensu. Potrzebne pieniądze państwo może łatwo pozyskać zwiększając podatek VAT. Wprowadzenie nowego podatku jest bardzo poważnym przedsięwzięciem. Wiąże się z budowaniem interpretacji, wykładni tej regulacji, co trwa kilka lat. Wpływy, które mają być uzyskane z tytułu nowego podatku to około 2 miliardy złotych.
 

Nowe limity ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

  W 2017 r. wzrosną limity przychodów upoważniających do korzystania z opodatkowania działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Z tego powodu większość podatników w przyszłym roku będzie mogło skorzystać z tej pożądanej przez przedsiębiorców formy opodatkowania. Limit przychodów uzyskany w 2016 r. upoważniający do opodatkowania działalności w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w 2017 r. wynosi 644 640 zł (w 2016 r. obowiązujący limit wynosi 636 555 zł przychodów z 2015 r.), a limit przychodów upoważniający do rozliczania ryczałtu kwartalnie to 107 440 zł.

   Przedsiębiorcy (osoby fizyczne oraz spółki jawne i cywilne osób fizycznych) mogą płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w danym roku, jeśli w ubiegłym:

• osiągnęli przychody z pozarolniczej działalności prowadzonej samodzielnie nie wyższe niż  150 000 euro
•  osiągnęli przychody jedynie z pozarolniczej działalności prowadzonej w formie spółki, łączna wartość przychodów wspólników spółki z danej działalności nie jest wyższe niż  150 000 euro.

   Przedsiębiorcy rozpoczynający działalność gospodarczą w danym roku podatkowym, którzy nie korzystają z karty podatkowej mają również możliwość płacić ryczałt bez względu na wysokość uzyskiwanych przychodów do końca tego roku.

   Jeśli podatnik w ubiegłym roku podatkowym prowadził samodzielnie działalność, również w formie spółki to w roku podatkowym płaci ryczałt od przychodów ewidencjonowanych:

• osobno z działalności wykonywanej w formie spółki i osobno z działalności wykonywanej samodzielnie, jeśli nie przekroczył wyżej wymienionych limitów,
• z działalności wykonywanej w formie spółki, jeśli wyżej wymieniony limit nie został przekroczony w działalności wykonywanej w formie spółki, a z działalności wykonywanej samodzielnie, jeśli wyżej wymieniony limit nie został przekroczony w działalności.

   Rozliczać się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych mogą także podatnicy, którzy w ubiegłym roku podatkowym prowadzili działalność samodzielnie bądź w formie spółki, a przychody rozliczali tylko za pomocą karty podatkowej lub za pomocą karty podatkowej rozliczyli część roku, a pozostała część roku rozliczyli na zasadach ogólnych, a suma przychodów w ubiegłym roku podatkowym nie była wyższa niż 150 tys. euro.

   Prawo do rozliczania ryczałtu kwartalnie w 2017 roku mają podatnicy, których osiągnięte przychody w 2016 r. z prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub spółki nie przekroczyły 107 440 zł (25 000 euro).

   Limit został obliczony zgodnie ze średnim kursem ogłoszonym przez NBP w  dniu 03.10.2016 r. (pierwszy dzień roboczy października).

   Należy pamiętać, że podatnik, który w 2016 roku rozliczał się w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz nie przekroczył wyżej wymienionego limitu przychodów i w dalszym ciągu wyraża chęci korzystania z tej formy opodatkowania nie ma obowiązku składać żadnego oświadczenia. Jeśli podatnik do 20 stycznia danego roku podatkowego nie dokonał zmiany wyboru formy opodatkowania lub nie zgłosił likwidacji działalności to przyjmuje się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

   Przedsiębiorcy, którzy wcześniej nie płacili ryczałtu są zobowiązani złożyć (naczelnikowi urzędu skarbowemu właściwemu wg. miejsca zamieszkania podatnika) oświadczenie w formie pisemnej o wyborze tej formy podatkowej na dany rok podatkowy. Jeśli podatnik chce płacić ryczałt od przychodów uzyskanych od początku danego roku powinien złożyć takie oświadczenie do 20 stycznia.

   A jeżeli przedsiębiorca zaczyna prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą w trakcie trwania roku podatkowego, powinien złożyć pisemne oświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu wg. miejsca zamieszkania, nie później niż do dniu osiągnięcia pierwszego przychodu. Jeśli tego nie wykona będzie zobowiązany płacić podatek PIT według zasad ogólnych, a także prowadzić księgi rachunkowe lub podatkową książkę Przychodów i Rozchodów.

   Oświadczenie o wyborze formy opodatkowanie jako ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych  podatnik może złożyć podczas rejestracji w CIDG.

   W sytuacji prowadzenia działalności w formie spółki, takie oświadczenie składają wszyscy wspólnicy naczelnikom urzędów skarbowym właściwym wg miejsca zamieszkania każdego ze wspólników.

   Oświadczenie o wyborze formy opodatkowania nie ma żadnego wzoru. Wystarczy zwykły oświadczenie pisemne.

Poniżej przykład jak  oświadczenie o wyborze zryczałtowanej formy opodatkowania może wyglądać.

Jan Kowalski

zamieszkały/a..........

ul.......

kod pocztowy......

nip/pesel.......

OŚWIADCZENIE

Ja niżej podpisany....... , działający zgodnie z art. 9 ustawy z 20 listopada 1988 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne  (Dz.U.nr 144 poz. 930 z późn. zm.) oświadczam, że wybieram opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych odnośnie od przychodów uzyskiwanych prze-zemnie w 2.... roku przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

podpis

.........  

Likwidacja rozliczeń kwartalnych VAT od 2017 r.

   Od 1 stycznia 2017 r. nie będzie można rozliczyć podatek VAT kwartalnie. Możliwości rozliczania się kwartalnie zostaną pozbawieni również podatnicy rozpoczynający wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT w okresie dwunastu miesięcy od miesiąca w którym zarejestrowali się jako czynni podatnicy VAT. Takie założenia ma projekt zmiany ustawy o podatku od towarów i usług oraz kilka innych ustaw. Projekt ten jest z dnia 22.09.16. opracowany przez ministra finansów. Zgodnie z tym projektem tylko mali przedsiębiorcy będą mieli możliwość rozliczać kwartalnie VAT.

  Zmiany będą następujące:

• Możliwość rozliczania kwartalnego nie będą mieli inni przedsiębiorcy niż mali przedsiębiorcy
• Możliwość rozliczenia kwartalnego nie będą mieli podatnicy, którzy zaczynają wykonywanie czynności opodatkowane podatkiem VAT w okresie do 12 miesięcy licząc od miesiąca zarejestrowania się jako czynni podatnicy VAT
• Mali podatnicy nie rozliczający się zasada kasowa będą mieli możliwość składać deklaracje podatkowe kwartalnie po wcześniejszym pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego. Zawiadomienie to ma zostać wysłane najpóźniej do 25 dnia następnego miesiąca kwartału, za który będzie złożona po raz pierwszy kwartalna deklaracja podatkowa.
• Mali podatnicy u których wartość sprzedaży przekroczyła kwotę 1 200 000 euro składają deklarację VAT miesięczną począwszy od rozliczenia za pierwszy miesiąc kwartału w którym nastąpiło przekroczenie tej kwoty. Jeśli przekroczenie tej kwoty miało miejsce w pierwszym lub drugim miesiącu kwartału to deklaracje za pierwszy miesiąc kwartału składa się do 25 dnia miesiąca następnego po drugim miesiącu kwartału (czyli do 25 dnia trzeciego miesiąca w kwartale). Jeśli przekroczenie miało miejsce w 3 miesiącu kwartału to deklaracje za pierwszy miesiąc kwartału składamy do 25 dnia następnego miesiąca po kwartale (czyli jeśli przekroczyliśmy tą kwotę we wrześniu (3 miesiąc 3 kwartału) to deklaracje za pierwszym miesiąc danego kwartału czyli za lipiec składamy do 25 października (1 miesiąc 4 kwartału).

Nadużycia w rozliczeniach kwartalnych VAT

   Z przeprowadzonych kontroli wynika, że forma rozliczania kwartalnego jest nadużywana przez nieuczciwych przedsiębiorców, którzy rejestrują się jako podatnicy VAT w celu osiągnięcia korzyści kosztem budżetu Państwa. Podmioty te wykorzystują rozbieżności w terminach rozliczeń odbiorcy (miesięczne okresy rozliczeń oraz częste wnioski o skrócenie terminu zwrotu podatku) i dostawcy (kwartalne terminy rozliczeń). Przed upływem kwartału tacy dostawcy znikają bez złożenia deklaracji za ten okres rozliczeniowy oraz nie wywiązuje się z obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu dokonanych transakcji. W takiej sytuacji organy podatkowe są zmuszone dokonać zwrotu podatku nabywcy, który odliczył sobie podatek bez sprawdzenia czy dostawca w wykazanej na fakturze dostawie rozliczył podatek VAT.

Kto będzie miał możliwość rozliczać się kwartalnie po nowelizacji

   Od 2017 r. rozliczać się kwartalnie będą mogli tylko mali podatnicy. Małym podatnikiem jest podatnik:

• którego przychód nie przekroczył 1 200 000 euro przeliczony na złotówki po średnim kursie ogłoszonym przez NBP na pierwszy dzień roboczy w październiku ubiegłego roku podatkowego w zaokrągleniu do pełnych złotych (czyli jeśli w 2016 roku w październiku pierwszym dniem roboczym był 3 październik to do wyliczenia limitu za 2017 rok należy przyjąć średni kurs ogłoszony w NBP w dniu 3 października 2016 r. Średni kurs w tym dniu wynosił 4,2976, a więc limit dla małych podatników VAT wynosi  5 157 100 zł.)

• którego kwota prowizji bądź inna forma wynagrodzenia za usługi nie przekroczył 45 000 euro jeśli podatnik zarządza funduszami inwestycyjnymi, prowadzi przedsiębiorstwo maklerskie, jest agentem, jest zleceniobiorcą bądź inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze z wyłączeniem komisów
• podatnik, który w czasie trwania roku podatkowego rozpoczyna wykonywanie czynności będących przedmiotem opodatkowania podatkiem VAT, a przewiduje, że wartość jego sprzedaży nie przekroczy proporcjonalnie do okresu prowadzonej działalności wyżej wymienionych limitów.

   Zdaniem Ministra Finansów zmiana ta będzie zapewniać bieżącą informację organom podatkowym oraz pozwoli na likwidacje nadużyć i polepszenie płynności budżetowej.

  Przepis ma wejść w życie w dniu 01.01.2017 r. w związku z tym rozliczać się kwartalnie nie będą mogli podatnicy, którzy rozpoczynają wykonywanie czynności opodatkowanych po pierwszym stycznia 2017 r.

Usługi zwolnione z VAT

Zwolnienia z VAT dla malych przedsiebiorcow

W poście http://ksiegowoscpelnamocy.blogspot.com/2016/08/zakadanie-firmy_28.html opisaliśmy krok po kroku jak założyć działalność gospodarcza, spółkę cywilna i spółkę z.o.o. W kroku złożenie druku VAT R pojawiło się pytanie dotyczące zwolnienia z podatku VAT dla małych przedsiębiorców.
   Zakładając firmę jeśli przewidujemy, ze nasza sprzedaż dokonana w danym roku nie przekroczy 150 000 zł możemy skorzystać ze zwolnienia VAT dla małych przedsiębiorców. W momencie przekroczenia limitu sprzedaży zwolnienie traci ważność.

Podatnik ponownie może skorzystać z tego zwolnienia, gdy spełnia dwa następujące warunki:

•  Upłynął minimum rok od kiedy podatnik utracił prawo do zwolnienia, licząc od dnia końca roku w którym podatnik utracił to prawo.
•  W roku poprzedzającym rok w którym podatnik chce skorzystać ze zwolnienia wartość sprzedaży nie przekroczyła 150 000 zł.

 Do limitu wartości sprzedaży, aby skorzystać ze zwolnienia z VAT-u nie wlicza się:

• Wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów,
• Sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju
• Sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju
• Odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług zwolnionych z VAT ( już w kolejnym poście będzie lista wszystkich usług zwolnionych z VAT) z wyjątkiem:

              - usługi ubezpieczeniowe

              - transakcje związane z nieruchomościami
              - transakcje dotyczące walut, i monet będących prawnym środkiem płatniczym
              - usługi zarządzania funduszami i portfelami finansowymi
              - usługi udzielania kredytów, pożyczek i pośrednictwo nimi
              - usługi w zakresie udzielania poręczeń gwarancji i innych zabezpieczeń
              - usługi których przedmiotem są depozyty bankowe i wszelkiego rodzaju transfery pieniężne
              - usługi dotyczące instrumentów finansowych

• Odpłatna dostawa towarów, które zaliczamy do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.

Z tego zwolnienia nie mogą skorzystać przedsiębiorcy, którzy dokonują dostawy następujących towarów:

• Nieobrobione złoto srebro, platyna
• noże stołowe, ostrza, nożyczki srebrzone inaczej niż platerowane
• nakrycia stołowe srebrzone inaczej niż platerowane
• monety
• wyroby jubilerskie
• wyroby z bursztynu
• zbiory muzealne
• odpady inne niż muzealne zwierające następujące metale: odpady srebra, złom i stopy srebra, złota , platyny, palladu, irydu.
• towary opodatkowane podatkiem akcyzowym
• tereny budowlane
• nowe środki transportu
• budynków, budowli i ich części.

Ze zwolnienia nie mogą również skorzystać przedsiębiorcy, którzy świadczą następujące usługi:

• prawnicze
• jubilerskie
• doradcze (z wyjątkiem doradztwa rolniczego).